Redeneren met . . . is als schaken met een duif...
Hoe goed je ook kunt schaken die duif gooit gewoon alle stukken om, schijt op het bord en loopt vervolgens rond alsof ie gewonnen heeft.
Op zijn site verwijst Mattias naar het boek
"Quantum Consciousness of the Linguistic-Wave Genome" van Pjotr Gariaev via deze link : https://drive.google.com/file/d/1qqtkGdssjnqRV5hhGIay3F1XLrJgciCU/view
Het is in dit boek dat we vernemen dat geluidsgolven blijkbaar elektromagnetische golven worden die via hun trillingsfrequentie dna kunnen genereren en wijzigen. Dna zou de structuur van ren taal hebben en dus kunnen de uitgesproken waarachtige en betekenisvolle woorden van de moeder dus het dna kunnen structureren. Tegelijk zou deze theorie ook het bestaan van god bewijzen.
Nog los van de redelijke ongeloofwaardigheid van die stellingen die men in het boek aantreft is dat boek inderdaad zeer conceptueel.
Beetje Lacaniaanse psychoanalytische concepten... Zo zie ik wel dat dna gecodeerd wordt met letters, waardoor het een taal lijkt, maar dat is geen taal zoals de taal die jij en ik spreken hé, met betekenaars, dit is een codage, dat zijn dus tekens (representaten van betekenden). De genen zijn dan het Reële, en de codage is de Imaginaire versie daarvan. En een Symbolische dimensie, parole, zou ik er al niet in zoeken, dit is geen taal met onderlinge referenten. Verder, in de psychoanalyse stelt men dat het onbewuste gestructureerd is als een taal. Met dna lijkt dat wat moeilijker, tenzij je wil aannemen dat ern bewust denkende functie ergens verholen zit in je cellen. Puur animisme of spiritisme imho.
Wanneer “de taal inslaat op het lichaam”, of juister, “de betekenaar inslaat op het lichaam”, zoals psychoanalysten al eens stellen is dat binnen een beperkte symptomatologie en doorgaans via het symbolische welke bv de vitaliteit, de driften, de zinverlening en stemming bepalen, en dus (on)gezond gedrag bv, via oa de productie en werking van hormonen,... Dat betekent niet letterlijk dat de taal rechtstreeks in haar materiële vorm als geluidsgolven inslaat op het weefsel van ons lichaam en nog dieperliggende genen.
Geluidsgolven worden niet zomaar elektromagnetische golven. Geluidsgolven planten zich degraderend doorheen materie. Die trilling heeft geen uitstaans met de trilling op atomair niveau. Wanneer ik met mijn arm zwier gaan niet plots alle elektronen in mijn arm uit de zwik, die blijven allen mooi rondom de atoomkern draaien, al verplaatsen de atomen zelf zich wel in de tijd/ruimte maar niet in hun relatieve positie tav elkaar. Hoe dat dan effect kan hebben op (sub)atomair niveau, beats me. Paradigmaverwarring tot en met imho... Toepassen op een andere schaal dan bedoeld, zaken te letterlijk nemen.
Ook de stellingen van Montangier waarop Gariaev leunt snijden imho geen hout, en dat gaat bovendien over elektromagnetische golven en nanopartikels in water waarlangs cellen communiceren, dat gaat niet over taal met betekenissen via geluidsgolven. Andere golf, ander paradigma...
De kritieken op zijn stellingen in https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26098521/ vind je oa hier https://en.m.wikipedia.org/wiki/DNA_teleportation. Wat hij beweert is niet min…
Namelijk:
Montagnier's experiment can be summarised as follows:
A known water sample with 2 ng/ml of 104 bases DNA from an HIV infected patient is diluted by 10 into water and agitated for 15 seconds. After filtration to remove the DNA, the dilution and agitation steps are repeated 10 times, reaching high dilution levels of 10−10.
The highly diluted sample emits electromagnetic signals (EMS) of low frequencies.
This EMS is recorded by a microphone coil and saved as a 6-second WAV file at the lab in Paris.
The WAV file is emailed to a partner team at the university of Benevento in Italy.
The Italian team emits with a coil for 1 hour the EMS of the WAV file on a sample of distilled water in a sealed metal tube.
The water sample is then placed in a polymerase chain reaction (PCR) machine.
The PCR machine in Italy produces DNA, 98% identical to the initial DNA in Paris.
Klinkt nogal magisch allemaal. Merk ook het schudden en verdunnen zoals bij homeopathie, al kan dat toevallig zijn… Verder bleek hij ook zelf voorzitter te zijn van het review-comité van het tijdschrift dat hij pas had opgericht en waarin zijn publicaties hieromtrent verschenen. Gewoon toeval. De kritieken zijn ook niet min: "It looks like one of the most astonishing discoveries in a century, yet it was almost entirely ignored." He claims this experiment was never replicated and that the work was "ignored for good reason, namely that it’s utterly implausible". (Ball, Philip (10 July 2013). "DNA waves don't wash". Chemistry World. Retrieved 11 September 2017)
Het boek van Gariaev is een parade van de ene alternatieve interpretatie van meer serieuze werken na de andere, want hij geeft vaak aan het anders te interpreteren. Er worden wel veel deftige bronnen geciteerd lijkt het, al ken niks van die zaken... Een groot deel is gewoon niet verifieerbaar want in het Russisch... maar dan kijk ik naar de schrijfstijl. Ik merk veel dat Pjotr G daar mee aan de slag gaat door veel dingen te herinterpreteren ("zij zien het zo maar eigenlijk") en door daarna al die herinterpretaties en ifs op elkaar te stapelen. Alles hangt aan elkaar van maybe, if, it that were the case, let's suppose, assuming, en ongepubliceerd onderzoek...
Ok, echte wetenschap twijfelt, maar het is iets anders wanneer het grootste deel een alternatieve visie blijkt. Dit lijkt meer op 'epistemic decoy flooding': je overspoelt mensen met dingen die los van elkaar ergens kloppen, en dan kan je tussenin onwaarheden meesmokkelen in het verhaal, of dingen aan elkaar hangen die niet aan elkaar te hangen zijn en het wordt geloofd, want kijk ja, hij verwijst naar serieuze bronnen… Wat we hier zien is eigenlijk niet meer volgens de regels van de wetenschap… Debatteren met z'n volgers ook niet. Dan krijg je bv. de opmerking dat je DNA niet vatbaar is voor waarheidsspreken.
Op p52 gaat Gariaev met bijbelcitaten als bewijs toch ook stevig de onwetenschappelijke mist in en belanden we op het terrein van religie. Ik snap dat dit aanspreekt, maar weet je, bij religie draait het inderdaad om geloof. Men is qua religie in staat zaken te geloven die iedere natuurwet op aarde tarten. Ok voor mij, maar noem het dan geloof en niet wetenschap of zo. Wees open over wat je doet, Mattias.
Op p62 wordt het echt wel redelijk gek: "The idea of the Semantic Universe was originally developed in the works of S. Berkovich, who believes that DNA within the genome is only a barcode, which is connected to some universal computer [Berkovich, 2001]. "
Wow, waar staat die computer, op Jupiter?
Op p82-83 ben ik zeker wel mee met de idee van entanglement op atomair niveau, maar imho is deze man in hetzelfde bedje ziek als Mattias door de informatie te decontextualiseren en te extrapoleren naar een andere schaal dan waar het op van toepassing is: "It is possible that such "entanglement" is an elementary base for transmission of genetic (and mental) information between organisms, which can be seen as a continuum of elementary particles, where macro-level properties repeat the properties of the micro-level.".
Ik dacht, straks krijgen we nog telepathie en telekinese en voorwaar, ik zeg u...
…onderaan p 84 en p85: "According to the authors, in some circumstances, this principle is realized in "non-physical" inter- communicational linguistic interactions of a non-statistical nature between spaciously separated biosystems, i.e. telepathy."
Lijkt me allemaal erg interessant, oa om te zien hoe die man allerhande dingen bij elkaar associeert.
Eigenlijk zien we hier dezelfde methodiek aan het werk als die welke Christophe Busch van het Arendt-instituut aanduidde in het boek van Mattias... "Het bijzonder verstorende, verwarrende en ook gevaarlijke is dat zijn boek vol staat van parels van citaten van allerhande wetenschappelijke autoriteiten zoals Gustave Le Bon, Solomon Asch, Hannah Arendt, Kant, Hegel, Gleick, en nog vele anderen. Parels die zodanig losgetrokken worden van hun betekenis dat ze enkel nog als doel hebben deze pseudowetenschap enige schijn van wetenschappelijke autoriteit te geven." https://www.sampol.be/2022/09/hannah-arendt-draait-zich-niet-om-in-haar-graf
Wat Desmet doet met theorieën over de psychische wereld, doet Gariaev met die over de fysische wereld. Ze gebruiken dezelfde methodieken en belanden bij hun versie van een godsbewijs. Desmet ziet in zijn boek 'sublieme ideeën ' en ‘figuren’ die sturing geven aan de miljardenjarenreis van kwantumfysische atomen die ons beperkte sterfelijke leven bepalen (zie de bespreking van hoofdstuk 10 https://woutermareels.substack.com/p/11-beschouwingen-bij-de-psychologie.)
Maar goed, ik ben geen kenner, Desmet wel waarschijnlijk, maar dit alles lijkt qua stijl wel erg op de stijl van de meeste complotdenkers en mensen die 'waarheden' moeten bouwen met fringe materiaal... Een geloof eigenlijk..
Zoals bv. die mensen die met hun vele if's en kleine fouten van anderen een compleet alternatief verhaal opbouwen rond 9.11 of de platte aarde.
Wat is trouwens de volgende alternatief-wetenschappelijke claim die Mattias gaan ondersteunen? Dat de aarde plat is? De meeste flat-earthers worden gemarginaliseerd, dus... you can read my thoughts, Mattias,... Alvast succes gegarandeerd bij de achterban 😇
Update:
Antwoord van Desmet:
Dag Wouter, dit kan een interessante discussie worden. We gaan ons best doen. Natuurlijk gebeurt er veel speculatie en leiden nieuwe theorieën tot veel exotische interpretaties, ook soms bij de auteurs zelf, maar toch denk ik dat het plausibel is om, zoals de mensen die genetisch materiaal als een resonerend fenomeen zien effectief doen, de informatie-opslag van DNA ook op het niveau van de golfdynamieken van de elementaire deeltjes waaruit het genetische materiaal bestaat te situeren, en niet alleen op het niveau van de moleculaire structuur ervan. Ik denk dat de mensen die het genetisch materiaal als een resonerend fenomeen zien - waaronder Garjaev - de manier waarop de genetisch materiaal en akoestische golven met elkaar in verband staan enigszins aannemelijk uitleggen. Hieronder een paar paragrafen uit notities die ik een tijd geleden maakte: 'DNA wordt door onder andere Garyaev beschouwd als een ‘stable wave form of information’. Deze is werkzaam, niet zozeer door zijn moleculaire chemie en compositie (dus die niet primair informatie opslaat in die chemische structuur) maar wel doordat de atomen en moleculen van het DNA oscilaties en coherente elektromagnetische en akoustische velden creëren.
De atomen en moleculen creëren een complex interferentiepatroon op het cellulaire en subcellulaire niveau. Dat veld wordt geproduceerd door de mechanische of elastische vibraties van de atomen en moleculen in de liquid crystal hydrogel DNA environment (zie o.a. deze paper: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1302213/). Die vibraties creëren Frühlich golfpatronen en ‘phonons’ (zie https://en.wikipedia.org/wiki/Phonon ) in de kleine buizen van de cel-organellen. Deze golfpatronen overlappen en vormen staande golven van micro-geluiden en acoustische golven. Frühlig golfpatronen lijken op Bose-Einstein-condensates. Deze Bose-Einstein-condensaten ontstaan uit een overlap tussen de golflengte van materiele partikels in een systeem, in die mate dat het hele systeem kan gekarakteriseerd worden door één golf-functie’. Het komt los uit notities die ik maakte. Ik zou goed moeten opzoeken op basis van welke teksten ik tot die notities kwam, maar ik geef het hier alvast even mee. Ik denk dat al je hierboven opgesomde kritieken ook op veel van het discours van de grondleggers van de kwantummechanica van toepassing is. Ik ga straks nog eens proberen opzoeken waar Garjaev spreekt over die zogenaamde centrale computer. Ik had dat nog niet gelezen of ik herinnerde me het althans niet. Als hij werkelijk over een computer spreekt, dan is dat alleszins ook iets waar ik geen enkele affiniteit mee voel. Als hij daarentegen spreekt over een non-lokale centrale ruimte in de zin die de kwantumfysica daaraan geeft, dan lijkt me dat veel aannemelijker. Los daarvan: het staat vast dat het discours van Garjaev tot veel exotische en fantastische interpretaties heeft geleid die op niet veel slaan. Maar geldt dat niet voor quasi elke vorm van gevorderde wetenschap? Mattias
Antwoord op de repliek van Desmet:
(Fair enough, geen duivenschaak hier)
Voor mensen hoorbare geluidsgolven (en dat hoorbare is belangrijk want je hebt het immers over taal) hebben een golflengte van 17mm tot 17m (20Hz to 20kHz respectievelijk). En de grootte van menselijk DNA is van de orde van 3.4 nanometer , waar een nanometer 1/1.000.000.000 (1 miljardste) van een meter. Dat ligt ook nogal veraf van de vergroting van 700.000keer waarover je sprak. Los van dat schaalverschil is er dus de vraag of geluidsgolven die taal bevatten en dus noodzakelijkerwijs hoorbaar dienen te zijn, van de juiste lage golffrequentie zijn als diegenen die nodig zijn om de "atomaire lattice" te doen fluctueren. Daar gaat het over lage frequenties imho.
Phonons blijken het quantum te zijn van de vibrationele energie die zich doorheen het raamwerk (? Is dat de vertaling van lattice) verplaatst, indien we het over elektromagnetisme hebben spreken we over protonen. Rest de vraag of dit wel vergelijkbaar is. Bij trillingen door geluid die zich door dense materie verplaatsen ziet men de relatieve positie van atomen verschuiven, maar intern in de atomen weet ik niet of dat iets teweegbrengt. Bij een kortdurende golf (want spreken is geen permanente golf) neemt men ook aan dat de golvende partikels ook weer terugkeren naar hun eerdere staat en dat de vibratie stopt eens het spreken stopt... (In de veronderstelling dat spraakgeluidsgolven dan al van de juiste frequentie zouden zijn)... waarna de atomen weerkeren naar hun eerdere osscilatie. Geluid kan m.i. materie wijzigen, maar dan aan andere frequenties.
Dan is er nog de vraag in welke mate de betekenis die in taal vervat zit, ook nog bestaat als betekenis binnen die golffunctie, en in welke mate dna ook echt symbolische taal is en geen tekenset (imaginair), en in welke mate die betekenissen uit taal de veronderstelde taal in het dna kunnen impacteren. Je hebt al animisme of antropomorfisme nodig om te veronderstellen dat er in het dna een 'taal-begrijpende' instantie zit. Hoe overbrug je dat?
Los daarvan ben ik wel overtuigd van het feit dat een baby de taal van z'n moeder in feite niet begrijpt in het begin. Dolto wijst er ook op dat dat voor de baby slechts geluiden en klanken zijn zonder initiële betekenis, maar dat die in hun opeenvolging gaandeweg wel verbonden worden met de affecten van de moeder welke het kind mimetisch incorporeert, waarna het een gelijkaardig affect ervaart wat psychosomatische effecten kan hebben maar daarom nog niet als bewust gedachte emotie waarvan het de betekenis al kent. Via stress- en andere hormonen schrijft zich hiervan iets in in het lichaam en brein van het kind, waardoor het reeds pre-talig sterk kan beïnvloed en ook getraumiseerd kan worden. Daar hebben we toch geen genetica en geluidsgolven voor nodig?