09 Pseudo-archeologie en het (politieke) misbruik ervan (3): De Tisul-prinses
Een conspiracy-verhaal dat een eigenlijk onrecht afdekt...
“Periplous” of “reisverslag”
Een reeks over geschiedenis, archeologie, pseudo-archeologie, bronnenonderzoek, mythologie, social media, politieke propaganda, conspiracies en gewoonweg nog meer geschiedenis...
Meer informatie over de reeks 'Periplous' en overzicht van de teksten
Sedert enig tijd doet het algoritme dat aan mij Youtube-video’s suggereert stevig z’n best om me naar meerder filmpjes over de Tisul-prinses te laten kijken. Doorgaans klikte ik ze weg, gezien de buitensporige claim in de titel, maar vandaag ben ik toch overstag gegaan.
Wat vinden we?
Dit ziet er al spectaculair uit. De prinses ziet er goed bewaard uit. De sarcofaag is voor zover we kunnen afleiden uit de titel wel 800 miljoen jaar oud. Dat op zich is opmerkelijk! De oudste gevonden mensachtige die op 2 benen liep, de Sahelanthropus tchadensis, leefde ongeveer 7 miljoen jaar geleden.1 Duidelijk een onzin-titel, maar het is interessant om eens te kijken van waar dit vertrok, wat hier dus de bron van was en waar ze hier naar toe gaan met deze claims… Vertrok men hier van iets dat bestaat en verkeerd gerepresenteerd werd? Op welke brokstukken van informatie is deze duidelijke hoax, deze digitale mythopoesis of “mythmaking”, gebaseerd? Zoja, wat? En waarom zou men zoiets buitensporigs willen claimen? Wat wil men hiermee bereiken? We gaan eens kijken welke info we zo nog krijgen. De sarcofaag is onder de grond gevonden in het Siberische dorp Rzhavchik, door een mijnbouwer blijkbaar.
Hier leren we dat het in 1969 was dat de sarcofaag gevonden werd, door Karnaukhov, zo blijkt.
De grafkist zou blijkbaar ook al opengemaakt zijn. Toch, wanneer we de video’s bekijken, krijgen we enkel AI-gegenereerde videobeelden te zien. Zo te merken aan de beelden die de gesproken stem in de filmpjes begeleiden, komen ze uit een databank voor gratis beelden. De gehele filmpjes werden dus door AI gegenereerd of gestoffeerd met film en fotomateriaal uit andere filmpjes. Zo ziet men regelmatig dezelfde beelden terugkeren waardoor men op den duur nog zou gaan geloven dat dat de echte beelden zijn. Indien men de leugen maar vaak genoeg herhaalt.. Men geeft dan een tekst in in zo’n AI-video-generator-app als Invideo AI of Virbo, en een voorleesstem presenteert je tekst en plakt er aangepast beeldmateriaal bij. Klaar in 5 minuten. We gaan binnenkort verdrinken in onzin.
We krijgen de prinses nergens te zien… nergens echt beeldmateriaal van de sarcofaag, van de resten of om het even wat anders. De situatie is dus dat er een redelijke kans bestaat dat er weldegelijk een echte archeologische vondst gedaan werd, maar dat er over die vondst geen enkel direct officiëel persbericht te vinden valt met een reguliere zoekopdracht. Tegelijk vinden we wel enkel en alleen maar nepnieuws en nepbeelden met betrekking deze vondst.
Op zoek naar bronnen van dit verhaal.
Wat is nu het verhaal eigenlijk? Enig zoekwerk levert eens geen (of toch minder) onzin op en we vinden de minst “conspiracy-achtige” versie op https://www.soulask.com/the-tisulsky-princess-woman-discovered-in-a-perfect-marble-casket-in-russia-is-800-million-years-old/
In de zomer van 1969 werd er een bijzondere en weinig bekende vondst gedaan in het kleine dorpje Rzhavchik Tisulskago, gelegen in de Kemerovo-regio van Rusland. Tijdens het strippen van de mijn in het gebied stuitte een mijnwerker, genaamd Karnaukhov, op een verfijnd bewerkte marmeren sarcofaag, diep onder de grond, op ongeveer 70 meter diepte. Nadat de sarcofaag naar de oppervlakte was gebracht, verzamelden de mijnwerkers zich eromheen en probeerden hem te openen door op de randen te tikken. Door de zon begon de kist langzaam te ontdooien en veranderde de kleverige kleiachtige dichtingsstof tussen het deksel en de kist in een plakkerige substantie die op de grond begon te vloeien, waardoor de de kist open kon. Tot hun verbazing zagen de arbeiders dat de sarcofaag gevuld was met een onbekende roze en blauwe vloeistof. In deze vloeistof lag een opvallend mooie vrouw, ongeveer dertig jaar oud, met grote, blauwe ogen die wijd open stonden. Ze droeg een doorschijnende witte jurk tot op de knieën, en het leek bijna alsof ze sliep in plaats van overleden was. Aan het hoofdeinde van de kist werd een rechthoekige, zwarte metalen doos gevonden. Het nieuws verspreidde zich snel door het dorp en al snel kwamen de autoriteiten ter plaatse. Rond twee uur 's middags landde er een helikopter, die het gebied onmiddellijk in quarantaine plaatste. Iedereen die getuige was geweest van de vondst werd tijdelijk geïsoleerd. Omdat de kist te zwaar was om te vervoeren, besloten de functionarissen de vloeistof eruit te pompen. Zodra de vloeistof werd verwijderd, begon het lichaam vrijwel direct zwart te worden. Opmerkelijk genoeg nam het lichaam weer de oorspronkelijke uitstraling aan van de prachtige vrouw toen de vloeistof teruggegoten werd. Eén van de aanwezige arbeiders proefde zelfs van de mysterieuze vloeistof. Hierna werd de sarcofaag verzegeld en een grotere helikopter werd opgeroepen om de kist elders naartoe te brengen.
Vijf dagen na de ontdekking verklaarde een professor uit Novosibirsk, die was ingeschakeld om het lichaam te onderzoeken, dat de vondst de menselijke geschiedenis op zijn kop zou kunnen zetten. Hij stelde dat het lichaam minstens 800 miljoen jaar oud moest zijn, ouder dan het omringende steenkool waaruit de mijn was ontstaan. Volgens hem zette dit de Darwinistische evolutietheorie op losse schroeven. Hoewel aanvankelijk werd gedacht dat het misschien om een buitenaards wezen ging, toonde genetisch onderzoek aan dat de vrouw genetisch identiek was aan de moderne Russische mens. Er werd bovendien vastgesteld dat de beschaving waartoe ze behoorde, een technologisch niveau had bereikt dat ver boven dat van ons uitstak. Het textiel van haar jurk was vervaardigd met technieken die de mensheid nog onbekend zijn. De vloeistof kon niet volledig geanalyseerd worden; alleen een aantal componenten, waaronder oude varianten van uien en knoflook, werden geïdentificeerd.
Kort na de vondst begonnen er vreemde gebeurtenissen plaats te vinden op de plek. Alle zes mijnwerkers die de sarcofaag hadden ontdekt, stierven één voor één in mysterieuze auto-ongelukken. De man die van de vloeistof had geproefd, raakte zijn verstand kwijt en werd dood aangetroffen op de drempel van zijn huis.
Langzaam raakte het verhaal in de vergetelheid.
Opmerkelijk verhaal. De kist was kon wel uit de mijn getild worden maar desondanks door z’n gewicht niet getransporteerd worden in een helikopter. Strange. En natuurlijk blijkt het lichaam ook zoek, wegens meegenomen door de overheden, dus misschien is het daarom dat er geen beelden van zijn? Dat komt in ieder geval goed uit indien men een volledig zelfverzonnen verhaal de wereld in wil sturen.
Archeologisch plausibel?
De speculatie over de ouderdom is te gek voor woorden, er bestonden toen 800 miljoen jaar geleden nog geen mensen, laat staan mensen die sarcofagen bouwden. Indien we uitgaan van een verkeerde datering (obviously), dan is het best mogelijk dat een recentere cultuur een graf heeft gegraven in een oude steenlaag, dat die steenlaag daarna verzakte door een ondergrondse instorting door mijnbouw bijvoorbeeld, waardoor ze op 70m diepte gevonden werd. Steenkool vormde inderdaad ongeveer 350-300 miljoen jaar geleden, in de periode die men het Carboon (naar carbon of koolstof) heet2.
Dat wil dus niet zeggen dat die kist er eerst was, 800miljoen jaar geleden, gemaakt door een oudere beschaving die verloren ging en dat er daarna omstreeks 300miljoen jaar geleden steenkool omheen is beginnen vormen… al lijkt men dat wel te willen suggereren. In de filmpjes doet men dat in ieder geval wel. Evenzeer gaat men in sommige van die filmpjes uit van een foutieve periode voor de vorming van steenkool. En wat die man betreft die bedacht aan die vloeistof waarin eeuwenlang een lijk bewaard werd te likken, wat een idee? Zonder de conspiracy-factor, de dateringen en de maffe professor uit Novosibirsk is niet onaannemelijk dat een goed bewaarde gemummificerde vrouw van hoge rang begraven werd in een stenen kist en dat die daarna verzakt is geraakt en vervolgens opgegraven. Ze waren de mijn ook aan het strippen, dat wil zeggen dat de mijngangen zelf van buitenaf weggegraven gaan worden. De mijnen zelf zijn leeg en via openluchtmijnbouw wordt alles weggehaald: tunnelwanden, tunnelvloeren, plafonds, alles verzakt en stort in. Als er dan verderop door de graafwerken al iets verzakt is, is het niet zo raar dat er dan iets van hogerop gevonden werd... Door de temperaturen (we zitten in Siberië), die onder de grond nog lager liggen gezien de permafrost, zal het lichaam zeer goed bewaard zijn gebleven door bevriezing. Dat ijs zal na opening beginnen dooien zijn, en het ijs zal in z’n geheel binnenin kleuren hebben gereflecteerd van haar kledij of attributen, die dan misschien roze of blauw waren?
Naderhand is het niet ongewoon dat men een ontdooiend archeologisch artefact zo snel mogelijk wil verplaatsen om verdere schade door blootstelling aan de lucht te vermijden, dus transport met een helikopter is mogelijk relevant, zeker in afgelegen onherbergzame gebieden. Dat haar huid verkleurde bij blootstelling aan de lucht is ook niet zo ongewoon, zuurstof zet het verrottingsproces in gang. Of dat zo zichtbaar was is niet geweten, en of ze ongedaan werd gemaakt door haar weer onder te dompelen ook niet. Tot daar toe valt er voor bepaalde delen van het narratief een plausibele verklaring te vinden, maar niet voor de leeftijd en niet voor de wat deze Professor uit Novosibirsk vertelt. Ook de plotse doden zijn wat teveel “conspiracy”,
Maar het is niet omdat het klinkt als een samenzweringstheorie, dat er niet samengezworen wordt…
Wat er bijvoorbeeld uit springt is dat de vrouw genetisch identiek was aan de moderne Russische mens… Van waar in de eerste plaats al de claim van dat ze 800 miljoen jaar oud is, en vanwaar ook de claim dat ze genetisch identiek is aan de moderne Russische mens?
De bron van de samenzweringstheorie?
Op twiX (voorheen Twitter, nu X) vind je een romantische conspiracy-fantasy-variant van hetzelfde verhaal, die een inkijk geeft in wat er ongeveer in de filmpjes verteld wordt, zo hoef je niet zelf te kijken: https://x.com/EXALTED4ever/status/1800205379688702278 :
De Siberische IJsvrouw, ook wel bekend als de Tisul-prinses
In 1969 vond in het Siberische dorp Rzhavchik, in de toenmalige Sovjet-Unie, een opmerkelijke gebeurtenis plaats. Diep onder de grond ontdekte mijnwerker Ivan Karnaukhov een sarcofaag van 800 miljoen jaar oud, waarin een vrouw lag. De vrouw, die al snel bekend werd als de Tisul-prinses, genoemd naar het district waar het dorp Rzhavchik lag, trok de aandacht van hooggeplaatste Sovjetfunctionarissen en KGB-agenten. Zes maanden na de confiscatie van de sarcofaag door de KGB werd het dorp Rzhavchik getroffen door een reeks rampen. De ontdekker, Ivan Karnaukhov, stierf in een tragisch ongeval. Een maand later verdronk een andere mijnwerker. De enige overlevende van deze onheilspellende gebeurtenissen was geoloog Vladimir Podreshetnikov, die onthulde dat de vondst van de Tisul-prinses niet de enige van haar soort was. Voormalig KGB-agent Valery Malevanny verklaarde dat er in 1973 nog meer sarcofagen werden gevonden, waarvan sommige naar Moskou werden gebracht en naar schatting 200 miljoen jaar oud waren.
In een afgelegen en mysterieuze streek, waar de natuur onvoorspelbaar en meedogenloos is, ligt het dorp Rzhavchik, verscholen tussen de eindeloze sneeuwvlaktes van Siberië. Het is 5 september 1969, een datum die voor altijd in de geschiedenisboeken zal blijven staan. Alexander Masaligin, een ervaren en gerespecteerde mijnvoorman, kreeg een bericht dat een van zijn mijnwerkers een marmeren sarcofaag had ontdekt, vastgeklemd in de aarde op een diepte van 70 meter. Masaligin meldde de vondst direct aan de autoriteiten. Geruchten verspreidden zich snel onder de mijnwerkers. "Ze komen het van ons afnemen," klaagden ze. "En wij, die het hebben gevonden, krijgen niets te horen over wat erin zat." Maar Masaligin was vastberaden; de sarcofaag moest naar boven gehaald worden, want het was een ontdekking die de geschiedenis zou kunnen veranderen.
Toen de sarcofaag werd geopend, vonden ze geen goud of edelstenen zoals verwacht. In plaats daarvan lag in een vreemde roze vloeistof een jonge vrouw. Ze had een verfijnde schoonheid en leek ongeveer 25 tot 30 jaar oud te zijn, met blauwe ogen wijd open naar de hemel gericht. Haar bruine haar viel als een waterval over haar schouders tot aan haar middel. Ze droeg een witte kanten jurk, geborduurd met bloemen, wat haar een tijdloze elegantie gaf. Naast haar hoofd, verborgen in de vloeistof, vonden ze een kleine zwarte metalen doos. Op het eerste gezicht leek het op een moderne smartphone, maar niemand wist precies wat het was. Een van de mijnwerkers, gedreven door nieuwsgierigheid, doopte zijn vinger in de vloeistof en proefde ervan. De volgende week werd een nachtmerrie voor hem; hij verloor zijn verstand en bevroor later in de Siberische kou voor de deur van zijn eigen huis, niet in staat het te herkennen.
De vrouw werd al snel "de Tisul-prinses" genoemd. Ze leek miljoenen jaren geleden in onze tijd te zijn beland. Kort na de ontdekking verschenen mannen in grijze beschermende pakken en riepen "besmetting!" om de menigte uiteen te drijven. De mysterieuze vondst werd snel weggehaald en per helikopter naar een onbekende locatie gebracht. Later verscheen er in de stad Novosibirsk een wetenschapper die speculeerde dat de prinses honderden miljoenen jaren oud was. Hij beweerde dat de roze vloeistof en de stoffen van haar kleding mysteries waren die de wetenschap nog niet kon verklaren.
De lokale krant publiceerde een bescheiden artikel over de ontdekking, maar kort daarna keerden de mannen in grijze pakken terug om alle kopieën van het artikel te confisqueren. Ze ontkenden het bestaan van de prinses en probeerden alle sporen van haar uit te wissen. De wetenschapper en de redacteur van de krant werden gestraft voor hun poging om de waarheid te onthullen. Volgens onbevestigde bronnen stierven alle getuigen van de gebeurtenis binnen enkele jaren onder mysterieuze omstandigheden. Was dit het gevolg van de giftige dampen van de roze vloeistof of werden ze uitgeschakeld door de KGB? De waarheid blijft onbekend.
Sommigen speculeerden dat de Tisul-prinses afkomstig was uit een oude, geavanceerde of buitenaardse beschaving. Ondanks de ontkenning van de overheid, bleven samenzweringstheorieën circuleren. Wetenschappers die de zaak bleven onderzoeken, probeerden te begrijpen hoe deze prinses 800 miljoen jaar geleden, nog vóór het ontstaan van dinosaurussen en steenkool, zou hebben geleefd. Een paar jaar na de ontdekking van de Tisul-prinses werd opnieuw gezocht naar meer artefacten in de omgeving van Rzhavchik. Een leger van specialisten en arbeiders arriveerde en vond nog drie sarcofagen, vergelijkbaar met de eerste. Dit leidde tot meer vragen, vooral over hoe het lichaam van de Tisul-prinses zo goed bewaard kon blijven, zonder tekenen van ontbinding.
Veel mensen begonnen haar te beschouwen als de "echte Doornroosje", omdat ze er niet dood uitzag, maar alsof ze in een diepe slaap verkeerde. Deze ontdekking was echter niet de enige van haar soort. Verhalen over soortgelijke vondsten, zoals die van een mysterieuze vrouw uit het oude Rome en een jonge vrouw uit China, deden de ronde. Overal stuitten onderzoekers op sarcofagen met lichamen die door een mysterieuze vloeistof in een perfect bewaarde staat verkeerden.
De vraag blijft: welke technologie of kennis werd gebruikt om deze vrouwen op deze manier te bewaren? En waar kwamen ze vandaan? Wat was het doel van hun begrafenis in zulke mystieke omstandigheden? Deze vragen, samen met de geheimzinnige vloeistof, blijven onbeantwoord, terwijl de legenden over de Tisul-prinses en andere oude schoonheden steeds verder groeien. Wat voor andere geheimen verbergt onze planeet nog voor ons?
Geen idee wat Cicero daar kwam doen…
Enig zoekwerk met vertaling van zoekopdrachten via Google Translate (naar het Russisch) leverde een artikel op bij Mir Znaniy (Wereld van Kennis):
https://mir-znaniy.com/legenda-o-tisulskoj-princzesse (je kan de pagina zelf vertalen vanuit het Russisch door de translate-funcrienvan bv Chrome te gebruiken. Ik heb de tekst even voor u laten vertalen:
Voor het eerst werd informatie over de Tisul-prinses in 2002 gepubliceerd door journalist Oleg Kulishkin in zijn artikel 'The Lady Who is 800 Million Years Old'. Het werd gepubliceerd in de Abakan-krant “Khakassia” en in het 124e nummer van Chrysostomus’ krant “Arkaim”. Volgens de journalist hoorde hij het verhaal over deze geheime, sensationele vondst in de trein van een medereiziger die zichzelf identificeerde als een gepensioneerde kolonel van de KGB van de USSR. Hij werkte vele jaren op de geheime afdeling van deze afdeling, en in 1991 nam hij ontslag vanwege de afwijzing van de ineenstorting van de Sovjet-Unie.
Zoals de auteur van deze publicatie in 2012 meldde, werd hij de volgende dag na de publicatie van het artikel aangereden door een auto, maar hij had geluk: hij kwam er met slechts een lichte blauwe plek vanaf. Toen kwamen er telefoontjes van onbekende mensen die begonnen te informeren naar de tekens van de kolonel die het verhaal over de prinses vertelde. Nadat ze echter een beschrijving van de informant van de journalist hadden ontvangen, eisten deze mensen zeer hardnekkig dat hij een voortzetting van het artikel zou schrijven, wat alles in een farce zou veranderen. Naar verluidt kwam de vrouw uit de sarcofaag tot leven, rende weg, de politie is naar haar op zoek, enz. Toen hij niet aan dit 'verzoek' voldeed, kwam er een einde aan zijn journalistieke carrière.
Het verhaal over de Tisul-prinses werd onderzocht door de tv-zender REN. TV-journalisten slaagden erin de enige levende getuige van deze gebeurtenissen te vinden, de kolenmijngeoloog Vladimir Podreshetnikov. Hij zei dat het leger in 1973 de plek waar de sarcofaag werd ontdekt, had afgezet en zes kilometer van het dorp nog twee van hetzelfde type, ongeveer 200 miljoen jaar oud, uit de grond had gehaald. De gepensioneerde generaal-majoor van de FSB en historicus Valery Malevanny van de speciale diensten bevestigden: “In 1973 werd dit gebied stevig afgezet.” Toen het programma over de Tisul-prinses plaatsvond, bedankte Oleg Kulishkin REN TV “voor de moedige zoektocht naar de waarheid.”
Het verhaal van deze sensationele ontdekking wordt al jaren op internet besproken. Onderzoekers die op zoek zijn naar nieuwe feiten die de realiteit ervan bevestigen, letten op twee zeer interessante opmerkingen.
“In 1974 studeerde ik in de 4e klas van de 8-jarige school nr. 76 in Kemerovo, en de directeur van de school, Ekaterina Ivanovna Golovanova, vertelde ons schoolkinderen over deze vondst. De informatie over het genetisch onderzoek en de ouderdom van de vondst kan ik mij niet herinneren. Alleen de geschatte leeftijd van de vrouw, haar toestand, kleding, ze was gevuld met een soort vloeistof en zat in een stenen kist met deksel. We zaten te wachten op een uitgebreider artikel in de regionale krant, maar er volgden geen artikelen”, schreef een zekere Alexey.
“Ongeveer twintig jaar geleden, toen ik een jonge specialist was bij de grootste luchtvaartmaatschappij ter wereld, Aeroflot, hoorde ik het verhaal van een Mi-8-helikoptercommandant van middelbare leeftijd die 's nachts in een hotel op de luchthaven van Orenburg zat. Volgens hem diende hij voorheen in een apart squadron grenstroepen – denk aan de KGB van de USSR. En naar verluidt nam zijn bemanning deel aan het transport van stenen sarcofagen ergens in Altai of Transbaikalia, of misschien in Kuzbass, ik weet het niet meer. Dat de doodskisten van grote diepte uit een kolenmijn werden gehaald. En er zaten mensen in de doodskisten. Geen mummies, maar mensen, zoals levende.
Ik wierp tegen dat steenkool een heel oud fossiel is, dat mensen er niet konden komen, dat ze nog niet bestonden. Maar... de piloot beweerde dat dit waar was. Jarenlang ben ik dit verhaal vergeten, gezien het folklore. En vandaag kwam ik een artikel tegen van Oleg Kulishkin. Het voelde gewoon als een elektrische schok. De afgelopen dagen heb ik erover nagedacht hoe ik dit materiaal in een zodanige vorm kon gieten dat ik het op een blog kon vertellen, en zodat mijn vrienden niet zouden denken dat ik helemaal gek ben”, schreef iemand onder de pseudoniem Kadykchanskiy. Het lijkt erop dat het verhaal van de Tisul-prinses toch geen mythe is?
Het eigenlijke artikel heb ik niet kunnen inkijken, helaas. Maar er blijken foto’s van te bestaan:
De krant Khakassia blijkt weldegelijk bestaan te hebben. Je ziet ook 800 миллионов (800 miljoen) staan in de linker foto. Tot daar is het dus waar, er werd reeds van in het begin onzin verteld over deze vondst.
Goede artikels hierover zijn:
- https://caballodetroy.medium.com/true-or-fiction-princess-tisul-a1dd846d4fd
- https://www.soulask.com/the-tisulsky-princess-woman-discovered-in-a-perfect-marble-casket-in-russia-is-800-million-years-old/
Daarin wordt nagegaan wat er van de verhalen aan is. Getuigen worden gezocht maar hun verhalen zijn anders. We kunnen uiteindelijk aannemen dat er weldegelijk een grafkist opgegraven is en dat er heden erkenning bestaat hiervoor. Er staat een hedenkingsteken, de sarcofaag is tentoongesteld in het museum en het lichaam is onderzocht en geconserveerd.
Weinig grond voor samenzweringsverhalen dus? Of toch wel?
De artikels geven aan dat de prinses weldegelijk opgegraven zou zijn, maar dat er niets mysterieus aan de hand was. Gewoon opgehaald door archeologen. Geen heel oude prinses van 800 miljoen jaar oud maar een prinses zoals er nog gevonden zijn: zoals de Siberische IJsprinses en de Ukok-prinses, beiden uit de 5de-3de eeuw voor Christus. Er wordt ook nergens een verklaring geboden voor de reden waarom men een knotsgek verhaal wil bedenken over een echte vondst.
Niets aan de hand dus? Het bleef desondanks wel kriebelen.
Verder zoekwerk leerde het volgende: er zijn berichten dat Rusland mogelijk archeologische vondsten, vooral met betrekking tot de oude Scythische cultuur, gebruikt om nationalistische sentimenten te beheersen en historische verhalen te manipuleren. In regio's als de Krim en Oekraïne, waar de Scythen ooit leefden, zijn veel begraafplaatsen en artefacten ontdekt, vooral in gebieden die momenteel door Rusland worden bezet. Experts zijn bezorgd dat deze artefacten worden gebruikt om verhalen te versterken die deze gebieden verbinden met de Russische geschiedenis, in plaats van hun bredere historische betekenis te vieren. Deze tactiek is te zien bij het beheer van Scythische vindplaatsen in plaatsen als Melitopol, waar waardevolle artefacten, waaronder Scythisch goud, in beslag zijn genomen en verplaatst:
https://www.pravda.com.ua/eng/news/2023/09/14/7419777/ en
https://www.rferl.org/a/russia-ukraine-cultural-appropriation-artifacts-looted-war/32657653.html
Maar dat heeft niets te maken met onze Tisul ijsprinses. Waarom zou men een conspiracy-verhaal bedenken hierover? Ok, de youtubers laten zich leiden door makkelijk bronmateriaal, met een artikel in een krant over een waanzinnige claim van en 800 miljoen jaar oud graf is een sensatieverhaal snel gevonden. Voeg wat conspiracy (the government doesn’t want you to know) en desnoods wat ancient technology en ancient astronauts toe of zo en je script voor je volgende tiktok- of youtube-post is klaar. Likes en shares…
Men vraagt zich af waarom de overheid iets zou verborgen houden? Is het een geniale technologie, kennis over het eeuwige leven, whatever? Maar misschien is niet de reden waarom de lichamen zouden verwijderd zijn (toedekken van een geheim mbt ancient technology en aliens of zo) van belang. Misschien is de gegeven reden opzettelijk buitensporig om zo de aandacht af te leiden van de eigenlijke reden voor verontwaardiging, namelijk de verwijdering op zich. Dit Russische artikel op https://mir-znaniy.com/legenda-o-tisulskoj-princzesse zegt eigenlijk ook wel dat er een opdracht bestond om een nonsens verhaal te maken. Mogelijk is dat om de aandacht af te leiden van de niet te verbergen verontwaardiging van de lokale bevolking die protesteerde tegen de verwijdering van wat zij mogelijk als hun voorouder zien. Zorg voor een gekke reframing van hun woede en claims van diefstallen en geen haan kraait er nog naar…
We zoeken verder. Er is geen concreet bewijs dat de Russische overheid specifiek archeologische vondsten van de zogenaamde "ijskoninginnen" uit de 5e eeuw v.Chr. heeft onderdrukt. Al zou de claim dat dat de vrouw genetisch identiek was aan de moderne Russische mens wel in die richting kunnen wijzen. Men kan, door haar haar eigenlijke Pazyryk-identiteit (de Pazyryk3 ware de vroege Scythen, ook wel: Saka4) te ontnemen, kon men lokale inheemse etnische gevoelens onderdrukken, die zouden immers de “eenheid van het Russische volk” in het gedrang kunnen brengen…
Wat minder speculatief is, is dat er echter wel spanningen zijn rondom deze ontdekkingen. Lokale inheemse groepen, zoals de Altai-bevolking, zien deze prinsessen als voorouders en willen hun overblijfselen terug. Dit leidde soms tot frictie met de Russische overheid, omdat de vondsten vaak werden meegenomen voor wetenschappelijk onderzoek en tentoonstellingen in musea. Lokale gemeenschappen zagen dit als een schending van hun culturele en spirituele rechten. Een goed voorbeeld hiervan is de Siberische IJsvrouw. Na jaren van discussies werd ze in 2012 teruggebracht naar de Altai Republiek, maar in plaats van herbegraven, werd haar lichaam tentoongesteld in een lokaal museum. https://en.wikipedia.org/wiki/Siberian_Ice_Maiden#Controversy
Hoewel dit niet direct op onderdrukking wijst, geeft het wel aan dat zulke archeologische ontdekkingen vaak politiek gevoelig liggen, zeker als het gaat om cultureel erfgoed en identiteit.
Dit soort verhalen laat zien dat vondsten soms verwikkeld raken in bredere discussies over identiteit en controle, vooral in regio's waar de band met het verleden een belangrijke rol speelt in de lokale cultuur.
Het is dan eigenlijk wel zonde dat deze sensatiezoekende filmpjes waar dit artikel allemaal mee begon, de aandacht afleiden van dit verhaal waarin een bevolking ijvert voor de teruggave van waardevolle archeologische vondsten.