03 Cargo Cult Science
en andere types "bad science"
“Periplous” of “reisverslag”
Een reeks over geschiedenis, archeologie, pseudo-archeologie, bronnenonderzoek, mythologie, social media, politieke propaganda, conspiracies en gewoonweg nog meer geschiedenis...
Meer informatie over de reeks 'Periplous' en overzicht van de teksten
Cargo cult science werd vermeld in de vorige post.
Wat werd hiermee bedoeld?
Feynman @ CalTech
Cargo cult science is een begrip dat Richard Feynman1, een invloedrijke Amerikaanse fysicus die de Nobelprijs Natuurkunde won in 1965, tijdens een lezing2 in 1974 op CalTech in Pasadena gebruikte om ‘foute wetenschap’ mee te omschrijven.
Feynman was geïnteresseerd in een breed pallet aan wetenschappen, waaronder pseudowetenschappen3 en para-wetenschappen4 en en zocht mensen op die werkten met extra-sensoriële ervaringen, die beweerden lepels te kunnen buigen of gedachten lezen. Hij was geïnteresseerd in wat mensen geloofden dat werkt… Er zijn vele voorbeelden van zaken waarbij we menen dat ze gebaseerd zijn op onderzoek of kennis, die dus eigenlijk nog heel hypothetisch zijn en die eigenlijk niet afgetoetst zijn geweest.
Dus vond ik dingen die nog meer mensen geloven, zoals dat we enige kennis hebben over hoe we onderwijs moeten geven. Er zijn grote scholen voor leesmethoden en wiskundemethoden, enzovoort, maar als je kijkt, zie je dat de leesscores blijven dalen of nauwelijks stijgen ondanks het feit dat we voortdurend dezelfde mensen gebruiken om de methoden te verbeteren. Er is een witch doctor remedy die niet werkt. Dat zou onderzocht moeten worden: hoe weten ze dat hun methode zou moeten werken? Een ander voorbeeld is de behandeling van criminelen. We hebben duidelijk geen vooruitgang geboekt - veel theorie, maar geen vooruitgang - in het verminderen van de criminaliteit door de methode die we gebruiken om met criminelen om te gaan.
Toch worden deze dingen wetenschappelijk genoemd. We bestuderen ze. En ik denk dat gewone mensen met verstandige ideeën geïntimideerd worden door deze pseudowetenschap. Een lerares die een goed idee heeft over hoe ze haar kinderen moet leren lezen, wordt door het schoolsysteem gedwongen om het op een andere manier te doen - of wordt zelfs door het schoolsysteem voor de gek gehouden door te denken dat haar methode niet noodzakelijkerwijs een goede is. Of een ouder van stoute jongens voelt zich, nadat ze hen op de een of andere manier heeft gedisciplineerd, de rest van haar leven schuldig omdat ze volgens de experts niet “het juiste” heeft gedaan.
Hij interesseerde zich in de achterliggende ideeën van bijvoorbeeld voetreflexologie en in de efficiëntie van onderwijs en psychotherapie. Men kan terecht zeggen dat onderzoeken naar de efficiëntie van de psychotherapie niet al te best waren toen, zeker niet wanneer ze bekeken werden door de bril van een natuurkundige. Zo meende hij dat men bij deze “zachtere wetenschappen” niet hard genoeg z’n best deed om geheel wetenschappelijk integer onderzoek te doen:
Dat is het idee waarvan we allemaal hopen dat je het hebt geleerd tijdens je wetenschappelijke studie op school - we zeggen nooit expliciet wat dit is, maar hopen alleen dat je het doorkrijgt door alle voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek. Daarom is het interessant om het nu naar voren te brengen en er expliciet over te spreken. Het is een soort wetenschappelijke integriteit, een principe van wetenschappelijk denken dat overeenkomt met een soort volkomen eerlijkheid - een kwestie van overdreven hard je best te doen. Als je bijvoorbeeld een experiment doet, moet je alles melden waarvan je denkt dat het het ongeldig zou kunnen maken - niet alleen wat je denkt wat er goed aan is: maar ook andere oorzaken die mogelijk je resultaten zouden kunnen verklaren; en dingen die je hebt bedacht die je hebt geëlimineerd door een ander experiment, en hoe ze werkten - om er zeker van te zijn dat de ander kan zien dat ze geëlimineerd zijn.
Details die twijfel kunnen zaaien over je interpretatie moeten worden gegeven, als je ze weet. Je moet zo goed mogelijk je best doen om -als je iets weet dat verkeerd is, of mogelijk verkeerd is -dat uit te leggen. Als je bijvoorbeeld een theorie opstelt en die bekend maakt of naar buiten brengt, dan moet je ook alle feiten die het er niet mee eens zijn opschrijven, net als de feiten die het er wel mee eens zijn. Er is ook een subtieler probleem. Als je een heleboel ideeën hebt samengevoegd om een uitgebreide theorie te maken, dan wil je er bij het uitleggen van wat er in past, zeker van zijn dat die dingen die er in passen niet alleen de dingen zijn die je het idee voor de theorie gaven; maar dat de voltooide theorie er ook voor zorgt dat er nog iets anders uitkomt.
Volgens Feyman gebeurt dit niet voldoende. Volgens hem zijn wetenschappen die niet voldoende de moeite doen om hun hypotheses kritisch te benaderen en falsifiëren eigenlijk cargo cult sciences:
Ik denk dat de educatieve en psychologische studies die ik noemde voorbeelden zijn van wat ik ‘Cargo Cult Science’ zou willen noemen. In de Zuidzee is er een Cargo Cult van mensen. Tijdens de oorlog zagen ze vliegtuigen landen met veel goed materiaal en ze willen dat hetzelfde nu ook gebeurt. Dus hebben ze geregeld dat ze dingen maken als landingsbanen, dat ze vuur maken langs de zijkanten van de landingsbanen, dat ze een houten hut maken waar een man in kan zitten, met twee houten stukken op zijn hoofd als koptelefoons en staven bamboe die eruit steken als antennes - hij is de controleur - en ze wachten tot de vliegtuigen landen. Ze doen alles goed. De vorm is perfect. Het ziet er precies zo uit als eerst. Maar het werkt niet. Er landen geen vliegtuigen. Dus ik noem deze dingen Cargo Cult Science, omdat ze alle schijnbare regels en vormen van wetenschappelijk onderzoek volgen, maar ze missen iets essentieels, omdat de vliegtuigen niet landen.
Cargo Cults
Cargo Cults5 ontstonden hoofdzakelijk in Melanesië, na de tweede wereldoorlog. Deze eilanden werden met vliegtuigen bezocht door Japanse militairen en later door gealliëerde troepen. Deze brachten voedsel en allerhande goederen mee en verdeelden deze onder de eilandbewoners. Na de oorlog bleven deze echter weg.
In reactie op de situatie ontstonden er charismatische leiders die sektes oprichtten binnen de afgelegen Melanesische gemeenschappen. Deze leiders beloofden hun volgelingen voedsel, wapens, jeeps en meer. Ze vertelden dat de vracht die ze verwachtten geschenken zouden zijn van hun voorouders of afkomstig uit andere bronnen, vergelijkbaar met wat de legers van buitenstaanders hadden ervaren. De eilandbewoners probeerden de vracht per parachute te laten vallen of weer in vliegtuigen en schepen te krijgen, waarbij ze de militaire technieken imiteerden die ze hadden waargenomen. Het cultusgedrag bestond vaak uit het nabootsen van de dagelijkse routines en kleding van Amerikaanse soldaten, zoals het uitvoeren van oefeningen op een parade met houten of gevonden geweren. Ze maakten houten koptelefoons en droegen deze terwijl ze in zelfgemaakte verkeerstorens zaten. Op de landingsbanen zwaaiden ze met landingssignalen en staken ze vuurtorens en signaalvuren aan om de banen te verlichten. In een vorm van sympathische magie6 bouwden velen levensgrote replica's van vliegtuigen uit stro en hakten nieuwe landingsbanen in militaire stijl uit de jungle, in de hoop meer vliegtuigen aan te trekken. De sekteleden dachten dat de buitenlanders een speciale band hadden met de godheden en voorouders van de inboorlingen, die de enige wezens waren die krachtig genoeg waren om zulke rijkdommen voort te brengen. Cargo cults werden meestal opgericht door individuele leiders, of grote mannen in de Melanesische cultuur. De leiders hielden de cultusrituelen meestal ver weg van de gevestigde steden en koloniale autoriteiten, waardoor betrouwbare informatie over deze praktijken erg moeilijk te verkrijgen was.7
Het dus zou te eenvoudig zijn cargo cult te reduceren tot slechts een niet-begrepen imitatie van technologie. Om het begrip cargo cult niet foutief weer te geven is het dus belangrijk ook te vermelden dat ook andere sociologische factoren spelen, waaronder een reeds eerder bestaand big man-systeem8 waarbij men meer prestige heeft wanneer men meer kan weggeven.
Doch, wanneer gebruikt als metafoor, dan slaat het vooral op een een poging iets onbegrepens te imiteren, vaak gerelateerd aan doelen met betrekking tot consumentisme en kapitalisme, gebruik makend van ritueel handelen en de verwachting van rationele resultaten uit irrationele middelen.9
“Wetenschapperig doen” verkoopt…
Wat hier bij Cargo Cult Science bovenal ontbreekt is de hogerop vermelde wetenschappelijke integriteit. Wat ze doen is “wetenschapperig”, het lijkt op wetenschap aan de buitenkant, ze lijken de regels van onderzoek en technologie te volgen, observeren dingen, maken dingen na, maar ze missen het inzicht van hoe het geheel eigenlijk werkt. Er is geen feitelijke verificatie of het wel werkt, er worden geen alternatieve verklaringen voor de aanwezigheid van de vliegtuigen gezocht… Er worden geen verbeterde implementaties uitgezocht, geen hypotheses aangepast, men probeert het gewoon na te doen en blijft dat herhalen zonder meer en men blijft geloven dat het ooit wel zal werken. Uiteindelijk worden de “experimenten” bij cargo cult sciences dus eigenlijk eerder rituelen. Rituelen die gebaseerd zijn op een hypothese, of noem het een geloof, dat als men dit of dat doet er iets zal gebeuren. Typisch aan geloof, en dat is waarin het onder andere verschilt van wetenschap, is dat de empirische toets geen vereiste is, men is bereid te geloven zonder meer, ook al levert het niets op. Men blijft het gewoon herhalen, en bewaren in een traditie, waardoor het dus een ritueel wordt.
Valt er een lijn te trekken van de ritualistische cargo cult science naar de hedendaagse Youtube- en Tiktok-influencers? Mogelijks wel, zeker gezien kapitalitische motieven (veel geld verdienen op basis van pseudowetenschap hier een rol speelt). Zo zijn er vele fenomenen op het internet die een grote bekendheid krijgen, waaronder bijvoorbeeld Graham Hancock10 met zijn Netflix-serie Ancient Apocalypse11
Graham Hancock is een journalist die door veel verbanden te zien en veel vragen te stellen er vooral toe komt veel vragen te stellen over verbanden tussen zaken die vanuit archeologisch standpunt totaal ongerelateerd zijn (omdat ze uit een ander continent komen, of een ander tijdperk) en zo de suggestie te wekken dat ze wel verbonden zijn. Voor hem is de afwezigheid van bewijs net bewijs, en hierdoor is zijn theorie geheel niet toetsbaar. De hoofdlijn is dat er een cataclymische ramp een hoogwaardige of hoogtechnologische beschaving van de aardbol heeft gevaagd, waardoor het perfect normaal is dat er geen bewijs is van het bestaan van hun beschaving. Enkele overlevers van dit cataclysme zouden op verschillende continenten hun kennis overgedragen hebben aan jager-verzamelaars. Met diezelfde logica kunnen deze oude resten die niet meer te vinden zijn en waarvan dus ook geen bewijs bestaat even goed wijzen op het bestaan van een kudde slimme komkommers, of wat je ook maar kan bedenken. Afwezigheid van bewijs bewijst alleen maar dat er geen bewijs is, en is geen bewijs voor ‘de alternatieve hypothese’.
Er zijn er nog. Zoals bijvoorbeeld influencers als Jimmy Corsetti12 met zijn Youtube-kanaal Bright Insight13
en de populaire actrice en history-influencer Jahannah James met haar Tiktok-kanaal @funnyoldeworld14 waar ze vaak voor een redelijk groot deel juist zit, maar vervolgens geheel de mist in gaat omdat alles mysterieuzer gemaakt wordt dan nodig. Dat gaat heel makkelijk wanneer je ergens maar de helft van weet, dan lijkt de andere helft bijna magisch… Just Asking Questions, you know, zou het niet kunnen zijn dat… en zo link je het ene ongerelateerde ding aan het andere, vele dingen lijken juist, dus de rest zal ook wel juist zijn… Binnen de theoriëen over manipulatie- en propaganda-mechanismen staat dit bekend als decoy flooding, je verbergt verdraaide en foute info waarvan je de mensen wil overtuigen tussen een zee aan correcte info15.
In dezelfde categorie, maar een heel eind erger is de immens populaire Filip Zieba16, die echt wel de ancient alien- en complot-toer opgaat op z’n kanaal Filspixel17 en daarbij heel erg de zelfovertuigde wijsneus uithangt:
Een lokale variant is de eerder besproken “The Primordial code” van Marijn Poels die in een poging creatief te zijn eigenlijk de thema’s van Graham Hancock eens dunnetjes overdeed om ze dan te linken aan een utopisch eettafel-moment.
Men vindt dit soort '“wetenschap”, waarbij er weldegelijk wel vragen gesteld worden en schijnbaar aan onderzoek gedaan wordt, welig tieren op het internet. Het lijkt allemaal wetenschappelijk, maar er zit een ander doel achter: mensen beïnvloeden, volgers krijgen, clicks en likes verzamelen, spullen verkopen, geld verdienen…
Andere voorbeelden waarbij het geloofsaspect en het geldelijke aspect samen een rol spelen zijn de zogenaamde Piramide van Visoko in Bosnië18 en de Piramide van Gunung Padang in Indonesia19 die we later nog in een andere post zullen bespreken. Deze zijn zogezegd ergens een 25000 jaar oud, ouder dan om het even welke beschaving en dienen vooral om nationale trots (een identitair doel), toerisme en soms ook geld voor ‘de onderzoekers’ te leveren. Hierover later meer dus.
Fake science als een nieuw soort ritueel.
Een andere interpretatie in verband met deze wetenschap-achtige desinformatie is de volgende. Zou het kunnen dat deze zeer onkritisch benaderde onwaarheden eigenlijk een eerder een soort van religieuze dogma’s zijn geloofswaarheden die naast de wetenschap geplaatst worden, als een antipode. Uitgesproken in een nieuw soort van Kerklatijn 2.0, waarbij nu de taal van de wetenschap geremixed wordt met een soort van poging wetenschappelijk te doen zonder dat het wetenschappelijk is, gewoon om de handeling, om de herhaling, het uitzicht.
Net zoals bij de zogeheten Cargo Cults waar de lokale tovenaar “piloot- achtige zaken” deed aan een landingsbaan, met een houten koptelefoon op het hoofd in een houten controle-toren die ze naast dat vliegveld bouwden, imitaties van militaire marsen deden,... allemaal imitatie in de hoop dat er nog een vliegtuig zou terugkeren met voedsel.
Zijn deze pseudowetenschappelijke handelingen en presentaties een nieuw soort van rituelen, waarbij mensen die zich overmeesterd weten door het angstwekkende onbegrepen Reële, zoals Lacan dat heet en waarbij de overweldigende en nauwelijks nog te overzien mogelijkheden van de digitale revolutie en wetenschap de mensen opzadelt met een overspoeling door het weten, door het ‘Symbolische’?20 Is de wetenschap die ons bestuurt te overweldigend onbegrepen en vormt dit Symbolische nu het nieuwe Reële?
In de psychoanalyse stelt men, zoals Prof Jacques Lacan21 dat doet bijvoorbeeld, dat ‘een overspoeld worden door een teveel’ van om het even wat traumatisch is. Dat maakt scheuren in het weefsel van de gekende wereld, men kijkt in het gat, in de afgrondelijke leegte erachter, en de leegte staart terug. Dát moment van trauma. En, zo vertelde prof psychoanalyse Paul Verhaeghe22 het in zijn lessen, na trauma tracht men soms, als een genezingspoging, dit traumatische onbekende te bemeesteren met rituelen. Rituelen die vaak in de eerste plaats Imaginair van aard zijn, die iets imiteren, die een taal overnemen zonder de betekenis eronder temee te nemen of noodzakelijk te begrijpen. Pas later vat men deze onderliggende (culturele) betekenissen en de andere kenniselementen waarnaar deze verwijzen en ontstaat er wederom een symbolisch raster dat betekenis geeft aan de wereld, een bril als het ware waardoorheen men de wereld ziet. Op zich werkt dit verbindend. rituele verbinden. Het helpt de mensen een nieuw soort kompas vinden in deze wereld.
Digitale mythopoeia als bindmiddel.
In de tijd van Alexander de Grote23 was in de eerste plaats hijzelf de generator van de mythe over zichzelf, waarbij hij zichzelf een goddelijke afstamming toedichtte. Men kan stellen dat Alexander aan mythopoeia deed. Mythopoeia is het maken van mythen, hetzij collectief in de folklore en religie van een bepaalde (meestal ongeletterde) cultuur, of individueel door een schrijver die een persoonlijk systeem van spirituele principes uitwerkt. De term wordt vaak los gebruikt om elk soort geschrift aan te duiden dat ofwel voortborduurt op oudere mythen of op mythen lijkt qua onderwerp of verbeeldingskracht.24
Heden kan iedereen aan mythopoeia doen met een online kanaal, inclusief troll- click- en rage-farms die aangestuurd worden door algoritmes met in het beste geval enkel een financieel oogmerk. Er zijn zoals eerder gesteld ook anderen actoren die deze algoritmes voeden met desinformatie met een politiek, religieus of identitair doel.
De snelheid waarmee deze info zich verspreidt is opzienbarend. Dit schept de mogelijkheid om overheen de hele wereld een netwerk van volgers te creëren waarbinnen nieuwe mythes geproduceerd worden.
Postmoderne mythopoëtische cargo cultus rituelen (als propaganda-middel)
Zo zou men kunnen stellen dat de vele Tiktok-filmpjes en Youtube- kanalen en Facebook-pagina’s eigenlijk rituele bemeesteringspogingen zijn, opgebouwd uit pseudowetenschappelijk handelen en spreken, hierbij soms oprecht belang hechtend aan wetenschappelijkheid zonder wetenschap te snappen. Ze doen zogezegd onderzoek, opzoekingen, verzamelen bewijs, weten iets over correlatie en zo, zijn bekend met de postmoderne visie dat wetenschap ook maar een paradigma is zoals religie (al verschilt het wel op vlak van de eis van falsificatie), praten met wetenschappelijke termen die ze opzichzelfstaand misschien wel snappen maar niet in relatie tot het bredere netwerk van gerelateerde en op elkaar inwerkende begrippen, concepten, wetten en mechanismen. Het is een taaltje dat erop lijkt maar het niet is, een soort van slechte imitatie.
Alsof men in de diepste angsten van de covid-pandemie geraakt is door de verpletterende almacht van de wetenschap en zichzelf nu die macht van de wetenschap toe-eigent door ze te imiteren. Dan is deze pseudowetenschap slechts 1 van deze uitingen van ritualistische imitaties (of van bewaringen van verloren tradities)(van the age of science), net zoals de corona-paranoïa en angst voor totalitarisme dat waren, of de zoals de onderzoekingen van platte-aarders dat zijn.
Het gaat om remixen van de taal van “de machthebber die onderdrukte”, om de schijn van de wetenschap. Op dat punt aanbeland waarin termen losgetrokken van hun context in een soort van kerklatijn-blabla geremixed worden, is het erom te doen dat de betekenis van het woord van de ander vlot gedeeld kan worden onder mede-aanhangers, er worden geen hoge eisen gesteld, je kan gewoon het volgende dingen uitvinden, het gaat er niet om kritisch te zijn tegen elkaar, wel tegen de machthebbers die het weten. De taal wordt zodanig geremixed dat ze uitgehold wordt, betekenisloos, het woord van de externe ander wordt van z’n macht ontdaan en de groep wordt versterkt in z’n cohesie door een nieuw soort mythevorming.
Dit kan een soort van genezingspoging zijn het sociale weefsel te herstellen, en om de betovering en romantiek te restaureren. In de voorbije decennia heeft de wetenschap de religie in een groot deel van de religie vernietigd. Maar de angst die collectief heel groot was bij de covid-pandemie, angst niet alleen voor het virus maar bij velen voor de overheid en de wetenschap die toen tandem reden, deze angst voor “de macht van de wetenschap” overspoelde de mens en nu wordt wetenschap vernield door deze overgebleven veteranen der religieuzen die strijden temidden de brokstukken van de clash van religie en wetenschap. Met de brokstukken wordt nu een nieuwe wereld gebouwd, en de brokstukken van beide zijn nu onderdelen van deze remix.
Hopelijk lukt het opnieuw verbinding te vinden ten goede. Maar alstublieft niet zodanig dat kennis verloren gaat. Tenzij mensen de mening toegedaan zijn dat sommige kennis beter verloren gaat? Is het dat?
Op een manier zijn pseudowetenschappelijke kanalen op Youtube, Tiktok en Facebook zijn eigenlijk propaganda-tools in de vorm van post-moderne mythopoëtische cargo cultus rituelen.
Er zijn sterkte aanwijzigen dat een reeks andere kanalen dan de hierboven genoemde eigenlijk propaganda-middelen zijn van reactionaire identitaire en religieuze bewegingen onder de volkeren die terug willen naar een geïdealiseerd (en dus cherrypickend vervalst) verleden. Het verleden dient vervalst te worden blijkbaar, om mensen te beïnvloeden, om hen een identiteit aan te praten op basis van vervalste info en/of om een wantrouwen in wetenschap en ‘de elite’ te installeren, of ‘oude waarden’ te installeren, wat vooral de reeds groeiende extreemrechtse stromingen ten goede komt.
Pseudowetenschap is de benaming voor een stelsel van opvattingen, uitspraken, of handelingen dat de toets van een wetenschappelijke methode niet doorstaat, maar waarvan aanhangers toch beweren of suggereren dat het om wetenschap gaat. Gepresenteerde resultaten van pseudowetenschap kunnen niet bevestigd worden. Het kan gaan om het imiteren van wetenschappelijke uiteenzettingen en verklaringen, zonder dat er onderzoek volgens wetenschappelijke protocollen (zoals dubbelblind onderzoek) aan vooraf is gegaan. https://nl.wikipedia.org/wiki/Pseudowetenschap
Parawetenschappen zijn disciplines die zichzelf als wetenschap zien, maar daar niet toe worden gerekend. Het betreft doorgaans onderzoek naar bovennatuurlijke verschijnselen. https://nl.wikipedia.org/wiki/Parawetenschap
Sympathische magie, ook homeopathische of mimetische magie genoemd, is een type magie dat uitgaat van het principe dat het gelijke het gelijke voortbrengt. Het is een vorm van associatief denken waarbij alles verbonden is in een staat van sympathie of antipathie. https://nl.wikipedia.org/wiki/Sympathische_magie
Deze hele paragraaf is een parafraserende vertaling van de tekst hierover op de wikipedia pagina https://en.wikipedia.org/wiki/Cargo_cult . Interessante bronnen hierover, die bevestiging geven aan de info op de wikipedia-pagina zijn:
* [Inder, Stuart (1 September 1960). "On The Trail of the Cargo Cultists". XXXI(2) Pacific Islands Monthly. https://nla.gov.au/nla.obj-322674114/view?partId=nla.obj-322815472#page/n58/mode/1up ] en
* ["They Still Believe in Cargo Cult". XX(10) Pacific Islands Monthly. 1 May 1950. https://nla.gov.au/nla.obj-322270499/view?partId=nla.obj-322562760#page/n82/mode/1up ]
Lindstrom, Lamont (31 March 2019). "CARGO CULTS EVERYWHERE". Cargo Cult: Strange Stories of Desire from Melanesia and Beyond. University of Hawaii Press. https://doi.org/10.2307%2Fj.ctv9zcktq.12
Graham Bruce Hancock is een Britse schrijver die pseudowetenschappelijke theorieën promoot over oude beschavingen en hypothetische verloren landen. Hancock speculeert dat een geavanceerde beschaving uit de ijstijd werd vernietigd in een cataclysme, maar dat de overlevenden hun kennis doorgaven aan jager-verzamelaars, waaruit de vroegst bekende beschavingen van het oude Egypte, Mesopotamië en Meso-Amerika ontstonden. https://en.wikipedia.org/wiki/Graham_Hancock
Jimmy Corsetti, ook bekend onder zijn YouTube-kanaalnaam Bright Insight, is een Amerikaanse YouTuber, onafhankelijk onderzoeker, voormalig diefstal/fraude onderzoeker en leger/Irak oorlogsveteraan die video's maakt die gerelateerd zijn aan oude mysteries, samenzweringen en de kosmos, terwijl hij zijn levenservaring op dit gebied gebruikt. https://www.google.com/search?q=Jimmy+Corsetti
Luban, D. (2021). Hannah Arendt meets QAnon: Conspiracy, ideology, and the collapse of common sense. SSRN Electronic Journal. https://www.doi.org/10.2139/ssrn.3852241.
https://papers.ssrn.com/sol3/Delivery.cfm/SSRN_ID3852241_code238438.pdf?abstractid=3852241&mirid=1
“Lacan illustreert het symbolische aan de hand van de getallenreeksen in computertaal en de syntactische relatie die ze met elkaar verbindt. Op deze manier kan het symbool worden belichaamd in een machine.” https://philosciences.com/lacan-symbolique-signifiant
Wow, sterke tekst over een heel herkenbaar fenomeen en heel bevattelijk geschreven en gedocumenteerd waardoor het ook nog heel aangenaam lezen is. Dank voor het delen.